برابر ماده 1106 قانون مدنی در عقد دائم نفقه زن به عهده شوهر می باشد البته در صورتی وی این استحقاق را 

خواهد داشت که از مرد تمکین نماید و بعبارتی نشوز زن مانع استحقاق نفقه است .

برای تشخیص طبیعت حق زن بر نفقه باید بین اموال مصرف شدنی و اموال مصرف نشدنی تفاوت قائل شد ،در اموال

مصرف شدنی مثل عطر و خوراکیها و....با توجه به اراده شوهر و عرف وعادت و عقیده فقهای امامیه ،می توان زن را

مالک آنها تلقی کرد .اما اموال مصرف نشدنی مانند ماشین معمولا شوهر فقط اذن انتفاع از آنها را به زن می دهد و به

اصطلاح فقهای امامیه مقصود امتاع است نه تملیک ،اما در اموال مصرف نشدنی دیگر مانند لباس و کفش و....به

موجب عرف و عادت ،دادن اینگونه اموال به زن ظاهر در تملیک است البته باید اضافه نمود تصرفات زن در اموالی که به

عنوان نفقه تملک می کند اگر بر خلاف متعارف و به زیان مرد باشد سوء استفاده از حق است و موجب مسئولیت

مدنی است .

ضمانت اجرای مدنی نفقه در مواد 1111و1112و1129 وبند 2 ماده 8 قانون جدید حمایت خانواده مقرر شده است که

بطور خلاصه می توان گفت ضمانت اجرای مدنی نفقه یکی الزام شوهر به انفاق از طریق قضایی است و در صورت

عدم امکان الزام به تأدیه نفقه طلاق می باشد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: